Ο τρόπος με τον οποίο ηττήθηκε η ΑΕΚ στην Τούμπα απαιτούσε μια απαραίτητη χρονική απόσταση από τα γεγονότα, ώστε να τα σχολιάσει κανείς με πιο καθαρό μυαλό. Μετά από τα αποτελέσματα που είχαμε στην 8η αγωνιστική και με δεδομένη την εκκρεμότητα που υπάρχει για το παιχνίδι ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, πάλι οι πιθανότητες εξακολουθούν να είναι υπέρ της, αλλά κάπως ψαλιδισμένες. Και αυτό γιατί αν ο ΠΑΟΚ κάνει το δικό του απόλυτο, η ΑΕΚ στο Φάληρο θα χρειάζεται μόνο νίκη. Κατά την άποψή μου, ωστόσο, αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Έγινε ακόμα πιο δύσκολο, για τους άλλους, διότι πλέον ο Παναθηναϊκός παίζει για να μη διεκδικήσει αποκλειστικά στον τελικό του Κυπέλλου την ευρωπαϊκή του έξοδο.
Η Ένωση θα κινδύνευε πολύ περισσότερο να χάσει το πρωτάθλημα, αν ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει στον Άρη. Διότι απλά θα ήθελε μόνο νίκη στο Καραϊσκάκη, για να μην την προσπερνούσε ο Παναθηναϊκός με δύο δικές του νίκες. Τώρα το «τριφύλλι» μπορεί να παίξει και για να μη μείνει τέταρτο και αυτό κάνει πιο δύσκολο όλων, αφού έχουν από ένα ματς με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Ακόμα και με την ήττα που ήρθε για την Ένωση, έτσι όπως ήρθε, αυτό που συνέβη στο ματς της Λεωφόρου, ήταν το ιδανικότερο σενάριο.
Πάμε τώρα στο αγωνιστικό. Είναι πραγματικά κουραστικό, και το κατανοώ, να επαναλαμβάνει κανείς το πόσα σφάλματα έχουν γίνει σε προσωπικό επίπεδο από τους παίκτες. Το πιο ψυχοφθόρο για μια ομάδα είναι πως αυτό έχει επαναληφθεί τόσες πολλές φορές και σε παιχνίδια, πολύ λιγότερο περίπλοκα από αυτό της Τούμπας. Το γεγονός πως έφτασε ως εδώ και είναι ακόμα πρώτη, μειώνει τις πιθανότητες να συμβεί αυτό που δεν θέλει η ΑΕΚ, αλλά από την άλλη φάνηκε πως ένα δεκάλεπτο είναι αρκετό για την απόλυτη καταστροφή. Σίγουρα το ίδιο μπορούν να επικαλεστούν και οι υπόλοιποι διεκδικητές, αλλά στην ΑΕΚ το ζήτημα είναι πως πολλές από τις σε βάρος της ανατροπέ, τις έχει προκαλέσει μόνη της.
Πάω στο κομμάτι που με απασχολεί περισσότερο. Το μεγάλο όπλο της περσινής ΑΕΚ ήταν η second unit, όπως συνηθίζουν να αναφέρουν οι μπασκετικοί. Από τη στιγμή που οι αλλαγές στο ποδόσφαιρο έγιναν πέντε, όλοι έχουμε καταλάβει πως μέρος του παιχνιδιού είναι και ποιους θα κρατήσεις κάβα, για να σου κρατήσουν το αποτέλεσμα ή στην περίπτωση της περσινής ΑΕΚ να σου καθαρίζουν και τα ματς,. Παίρνοντας σαν δεδομένο το ποιοι πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο, ειδικά όταν μπήκαν ο Τσούμπερ και ο Λιβάι με το παιχνίδι στο 1-2 υπέρ της Ένωσης, θα περίμενε κανείς το σκορ να διευρυνθεί. Αντίθετα παρότι δεν μπορούν να έχουν καμία ευθύνη για το πώς έρχεται το γκολ της ισοφάρισης, μετά περισσότερο τσίμπησαν στον πόλεμο νεύρων (υπάρχει χαρακτηριστική φάση με τον Κουλιεράκη και τον Λιβάι, με τον άσο της ΑΕΚ να απασχολείται για ένα λεπτό τουλάχιστον με αυτή την αψιμαχία), με αποτέλεσμα να μην βοηθήσουν καν στην κατηφόρα που ήρθε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Αυτό δεν συνέβη για πρώτη φορά, αφού υπενθυμίζω πώς ήρθε και η ισοφάριση για τον ΠΑΟΚ στην OPAP Arena από 2-0 υπέρ της Ένωσης.
Αυτός είναι ένας προβληματισμός, αλλά το θετικό είναι πως αυτή η διακοπή, ενώ θεωρητικά δεν θα συνέφερε την ΑΕΚ αν είχε χάσει υπό άλλες συνθήκες, τώρα θεωρώ πως θα είναι ευεργετική. Διότι χρειάζονται αρκετές μέρες ξεκούρασης και συγκέντρωσης που θα την φέρουν έτοιμη, νοητικά και ψυχολογικά για τη μεγάλη πρόκληση, να παίξει στο Καραϊσκάκη, να κερδίσει και να τελειώνει. Εκτός αν νωρίτερα ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός έχουν φέρει ισοπαλία στο μεταξύ τους παιχνίδι.
